ធនាគារពិភពលោក បានកំពុងជួយ កម្ពុជា លើកកម្ពស់ឱកាសសេដ្ឋកិច្ច
សម្រាប់ស្ត្រី ដោយវិនិយោគលើ ការបង្កើតការងារ សិទ្ធិលើដីធ្លី
សេវាកម្ម ហិរញ្ញវត្ថុ វិស័យកសិកម្ម និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ។ ព្រឹត្តិបត្រ
ព័ត៌មាន ធនាគារពិភពលោកប្រចាំ ខែបានជួបសម្ភាសន៍ លោកជំទាវ អ៊ឹង
កន្ថាផាវី រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកិច្ចការ នារី
ស្ដីពីបញ្ហាយេនឌ័រនៅកម្ពុជា ។
សូមលោកជំទាវជម្រាបអំពីស្ថានភាព យេនឌ័រនៅកម្ពុជានាពេលបច្ចុប្បន្ន?
យុទ្ធសាស្ត្រចតុកោណរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល កម្ពុជាសម្រាប់កំណើន ការងារ សមធម៌ និង ប្រសិទ្ធិភាព បានទទួលស្គាល់សមធម៌យេនឌ័រ ដែលជាគន្លឹះមួយនៃការកសាងសមត្ថភាព និងការអភិវឌ្ឍធនធានមនុស្ស។ សម្ដេច នាយករដ្ឋមន្ត្រីមានប្រសាសន៍ថា "ការវិនិ-យោគលើស្ត្រី គឺជាការវិនិយោគលើសង្គម ទាំងមូល"។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៩៧ ក្រសួងកិច្ចការនារីបានធ្វើការយ៉ាងច្រើនលើការលើកកម្ពស់សមភាព យេនឌ័រក្នុងវិស័យ និងគ្រប់កម្រិត តាមរយៈផែនការ ៥ឆ្នាំជាបន្តបន្ទាប់មានដូចជា នារីរតនៈ I, II និងIII។ ក្រសួងកិច្ចការនារី បានដើរតួយ៉ាងសកម្ម ក្នុងការធានាបាននូវការដាក់ចូលក្តីបារម្ភលើសមភាពយេនឌ័រទៅក្នុង ផែនការយុទ្ធសាស្ត្រជាតិ (NSDP) (២០០៦ឥ២០១០) ក្នុងបច្ចុប្បន្នភាព NSDP និងក្នុងគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍សហស្សវត្សរបស់កម្ពុជា។
ក្រសួងកិច្ចការនារី ក៏បានខិតខំកសាង សមត្ថភាពលើការបញ្ជ្រាបយេនឌ័រ នៅតាម គ្រប់វិស័យ និងស្ថាប័ននានា ដោយបង្កើតក្រុម សកម្មភាពបញ្ជ្រាបយេនឌ័រ និងផែនការ សកម្មភាពបញ្ជ្រាបយេនឌ័រក្នុងក្រសួងដែល ពាក់ព័ន្ធ រួមមាន ក្រុមប្រឹក្សារដ្ឋមន្ត្រី និង លេខាធិការដ្ឋានសេវាកម្មស៊ីវិលនានា ។ ការ បញ្ជ្រាបយេនឌ័រ គឺជាដំណើរការឆ្ពោះទៅកាន់ការទទួលបានសមភាពយេនឌ័រ។
ក្រសួងកិច្ចការនារី គឺស្ថិតក្នុងចំណោម ក្រសួងនានា ដែលកំពុងសាកល្បងការផ្លាស់ប្ដូរ ពីថវិកាតាមគម្រោង ទៅជាថវិកាតាមកម្មវិធីវិញ ។ នារីរតនៈទី ៣ នឹងរៀបចំយុទ្ធសាស្ត្រ មូលដ្ឋានសម្រាប់កម្មវិធីខាងមុខ ដោយផ្អែក ទៅលើយេនឌ័រ។
ច្បាប់មួយចំនួនត្រូវបានអនុម័តហើយដែលច្បាប់ទាំងនោះបានការពារ ផលប្រយោជន៍ដល់ស្រ្តី ដូចជា ច្បាប់ទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ និងការការពារជនរងគ្រោះ (ឆ្នាំ ២០០៥) និងច្បាប់បង្ក្រាបការជួញដូរមនុស្សនិងកេងប្រវ័ញ្ចផ្លូវភេទ (ឆ្នាំ ២០០៨)។
បន្ថែមពីលើនេះ ច្បាប់បោះឆ្នោត ក្រមនិតី វិធីពលកម្ម ឆ្នាំ ១៩៩៧) ច្បាប់ភូមិបាល (ឆ្នាំ ២០០១) និងច្បាប់អង្គការដែលទាក់ទិននឹង កម្មវិធីវិមជ្ឈការ និងវិសហមជ្ឈការ បានចែង អំពីភាពស្មើគ្នានៃយេនឌ័រ។ យេនឌ័រត្រូវបាន បញ្ជ្រាបយ៉ាងជោគជ័យក្នុងដំណើរកំណែ ទម្រង់
របស់រដ្ឋាភិបាលដែលកំពុងតែអនុវត្ត ដូចជា កំណែទម្រង់រដ្ឋបាលសាធារណៈ និង កម្មវិធីកំណែទម្រង់ការគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុ សាធារណៈ និងកម្មវិធីវិមជ្ឈការ និងវិសហ-មជ្ឈការដែលគាំទ្រដោយច្បាប់អង្គការ។
ពេលដែលយើងនិយាយអំពីបញ្ហា យេនឌ័រ មានមនុស្សជាច្រើនមិនទាន់ យល់ច្បាស់អំពីពាក្យបច្ចេកទេសនេះ។ សូមលោកជំទាវ មេត្តាពន្យល់ផង?
ពាក្យ "យេនឌ័រ" គឺនិយាយយោងទៅដល់ ចរិតលក្ខណៈរបស់បុរស និងស្ត្រី ដែលសង្គម កំណត់ និងដែលអាចរៀនសូត្របានព្រមទាំង អាចផ្លាស់ប្ដូរបានគ្រប់ពេល។ ប្រសិនបើយើង និយាយផ្ដោតលើតែស្ត្រី នោះវាជាបញ្ហាស្ត្រី មិនមែនជាបញ្ហាយេនឌ័រទេ។ ទោះជាយ៉ាង ណាក្ដី នៅប្រទេសកម្ពុជាយើង ពេលដែលពួក គាត់និយាយអំពីបញ្ហា"យេនឌ័រ" គឺសំដៅទៅ លើតែបញ្ហាស្ត្រី ដោយសារថា ស្ត្រីទទួលរង ការរើសអើងច្រើនជាង។ យើងក៏ដឹងដែរថា នៅពេលដែលសង្គមមានការវិវត្ត ការផ្លាស់ប្តូរ តួនាទីរបស់បុរស និងស្ត្រី ក៏កើតមានដែរ។ យើងមិនអាចរំពឹងថា ស្ត្រីនៅតែមានតួនាទី ដូចអ្វីដែលមានតាំងពីយូរលង់មកហើយនោះ ទេ ហើយពិតណាស់គឺពួកគាត់បានផ្លាស់ប្ដូរ ច្រើនមកដល់ពេលនេះ។ ប៉ុន្តែ វានៅតែ ទាមទារឱ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរក្នុងសង្គមលើ ទស្សនៈ តម្លៃ និងសេចក្ដីសង្ឃឹម ដើម្បីធានា ឱ្យបានថា ស្ត្រី និងបុរសមានសិទ្ធិស្មើគ្នា។
នេះជាហេតុផលដែលបង្កើតឱ្យមានក្រសួង កិច្ចការនារី។ ប៉ុន្តែនៅពេលគេទទួលស្គាល់ថា ស្ត្រីគឺងាយរងគ្រោះបំផុតនៅស្ទើរគ្រប់ផ្នែក យើងត្រូវតែឱ្យបុរស និងយុវជនចូលរួមក្នុង ដំណើរវិវត្តនេះ ហើយក្រសួងកិច្ចការនារី បាន ប្ដេជ្ញាចំពោះគោលការណ៍នេះ។
ហេតុអ្វីបានជាបញ្ហាយេនឌ័រមានសារ សំខាន់សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍប្រទេស?
សមិទ្ធិផលនៃការទទួលបានសមភាពយេនឌ័រ គឺមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍប្រទេស។ បុរស និងស្ត្រី គឺជាដៃគូ សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍ។ នៅប្រទេសកម្ពុជា ស្ត្រី មានចំនួន ៥២ ភាគរយ នៃចំនួនប្រជាជន សរុប។ ប៉ុន្តែ ដោយសារបុរសទទួលបាន ទ្រព្យធន អត្ថប្រយោជន៍ និងការសម្រេចចិត្ត ប្រសើរជាងស្ត្រី យើងបានបាត់បង់ស្ត្រីក្នុងការ ចូលរួមអភិវឌ្ឍ។ អ្នកខ្លះអាចនិយាយបានថា ស្ត្រីមិនត្រូវបានគេឱ្យតម្លៃ ថែមទាំងត្រូវបាន គេប្រើប្រាស់ទៀត។ ខ្ញុំជឿជាក់ថា នៅពេល ដែលប្រទេសមួយ មានស្ត្រី និងបុរស ចូលរួម យ៉ាងសកម្ម ហើយស្មើភាពគ្នាក្នុងការអភិវឌ្ឍ នោះ ការអភិវឌ្ឍនឹងមានដំណើរយ៉ាងលឿន។
ដូចនេះ សមិទ្ធផលនៃការទទួលបានពី សមភាពយេនឌ័រ គឺមានសារៈសំខាន់ណាស់ សម្រាប់ការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ និងការអភិវឌ្ឍជាទូទៅ។ ការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ និងការទទួលបានសមិទ្ធិផលសមភាពយេនឌ័រ គឺដើរទៅមុខទន្ទឹមគ្នា។
តើកម្មវិធី ឬសកម្មភាពជាអាទិភាព អ្វីខ្លះ ដែលក្រសួងរបស់លោកជំទាវ កំពុងតែរៀបចំ ឬក៏សម្របសម្រួលដើម្បី លើកកម្ពស់បញ្ហាយេនឌ័រនៅកម្ពុជា?
ក្រសួងកិច្ចការនារី កំពុងអនុវត្តផែនការសកម្មភាពជាតិប្រឆាំងនឹងអំពើហឹង្សាលើស្ត្រី ដូចជាយុទ្ធនាការទប់ស្កាត់ ការផ្សព្វផ្សាយ ព័ត៌មាន និងអប់រំ ដល់សាធារណៈជន និងអ្នកអនុវត្តច្បាប់។ យើងចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងការអនុវត្តគោលនយោបាយជាតិស្តីពី "ការអប់រំដើម្បីទាំងអស់គ្នា" ដោយលើកទឹកចិត្ត ចំពោះសិស្សស្រីឱ្យបានចូលរៀននៅកម្រិត វិទ្យាល័យ។ យើងកំពុងតែដោះស្រាយអត្រា មរណភាពរបស់ម្តាយជុំវិញការបង្កកំណើត និងអត្រាខ្ពស់នៃការឆ្លងរាលដាលជម្ងឺអេដស៍ ពីប្តីទៅប្រពន្ធ និងពីម្តាយទៅកូន។ គោល នយោបាយក្រសួង គឺផ្តោតទៅលើការបង្កើន ភាពអង់អាចដល់ស្ត្រីជាជាងគិតថាស្ត្រីជា អ្នកងាយរងគ្រោះ និងជាជនរងគ្រោះ។ វាគឺ ជាហេតុផល ដែលយើងផ្តោតលើការបង្កើន ភាពអង់អាចដល់ស្ត្រីលើផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ជាមួយនឹងសកម្មភាពដែលទាក់ទងភាពជា សហគ្រិនរបស់ស្ត្រី បង្កើតការងារត្រឹមត្រូវ សម្រាប់ស្ត្រី បណ្តុះបណ្តាលជំនាញដល់ស្ត្រី មធ្យោបាយទទួលបានហិរញ្ញវត្ថុ និងការការពារសិទ្ធិកម្មការនីចំណាកស្រុក។
តើមានសមិទ្ធិផលអ្វីខ្លះដែលទទួលបាន?
ក្នុងបឋមសិក្សាពេលនេះ គម្លាតយេនឌ័រហាក់ដូចជាគ្មានសម្រាប់ការចុះឈ្មោះចូលរៀនរបស់កុមារា និងកុមារី។ ក្នុងកម្រិតអនុវិទ្យាល័យ គម្លាតនេះគឺបានថយចុះច្រើនហើយការកសាងអាគារស្នាក់់នៅសម្រាប់ សិស្ស ជាពិសេសសិស្សស្រី និងការកើនឡើងចំនួនគ្រូជាស្ត្រី ក៏ជាផ្នែកមួយដែលជួយបង្រួមគម្លាតនេះដែរ។ នៅកម្រិតឧត្ដមសិក្សាវិញគម្លាតនៅមានទំហំធំ បើទោះជាមានការថយចុះច្រើនក្តី ។
សមិទ្ធិផលសំខាន់មួយទៀត គឺវិស័យអប់រំបានបញ្ចូលសមធម៌យេនឌ័រទៅក្នុងកម្មវិធីសិក្សា របស់ខ្លួន ។ ប្រសិនបើយើងចង់ផ្លាស់ ប្ដូរផ្នត់គំនិតរបស់ប្រជាជន យើងគួរចាប់ផ្ដើម ពីបឋមសិក្សាឡើងទៅ ដោយយើងមិនបាច់ រង់ចាំរហូតដល់ពួកគេធំនោះទេ។
ចំនួនស្ត្រីចូលរួមក្នុងការងារសម្រេចចិត្ត មានការកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំង ទាំងនៅក្នុង ស្ថាប័នបញ្ញត្តិ និងស្ថាប័នប្រតិបត្តិ ព្រមទាំង នៅថ្នាក់ជាតិ និងថ្នាក់ក្រោមជាតិ។ ស្ត្រីដែលជាសមាជិកសភាមាន ២១ ភាគរយ (៥ភាគ- រយនៅឆ្នាំ ១៩៩៣)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ ដោយ គោលដៅអភិវឌ្ឍសហសវត្សយើង បានកំណត់ឱ្យបានស្ត្រី ៣០ ភាគរយ ជាសមាជិកសភា និងព្រឹទ្ធសភា នៅឆ្នាំ ២០១៥។ នៅ មានការងារច្រើនទៀតដែលយើងត្រូវធ្វើ។ ក្រោមការណែនាំពីសម្តេចនាយករដ្ឋមន្ត្រី ដែលមានប្រសាសន៏ថា រដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានមុខងារសាធារណៈ ត្រូវតែទុកកន្លែងសម្រាប់មន្ត្រី ជាស្ត្រីពី ២០ ទៅ ៥០ ភាគរយ សម្រាប់តួនាទី ថ្មី។ កន្លែងទាំងនោះដាច់ខាតមិនអាចជំនួស ដោយបុរសបានទេ។
ដូចដែលខ្ញុំបានលើកឡើងខាងលើ ក្រសួង កិច្ចការនារី បានចូលរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ ក្នុងការធ្វើវិសោធន្ធកម្ម និងតាក់តែងបទ បញ្ញត្តិដែលការពារសិទ្ធិ និងផលប្រយោជន៍ ដល់ស្ត្រី ។ ពិសេសជាងនេះទៅទៀត ស្ត្រីអាច ទទួលបានភាពយុត្តិធម៌ ហើយជនដៃដល់ត្រូវ ទទួលទណ្ឌកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ ក្រសួងមហាផ្ទៃ កំពុងតែរៀបចំផែនការ ដើម្បីបង្កើនចំនួនស្ត្រី ក្នុងជួរមន្ត្រីប៉ូលីស ដែលពួកគាត់អាចជួយ ការពារ និងសង្គ្រោះស្ត្រីរងគ្រោះពីអំពើហឹង្សា នានា។
យើងក៏បានសាងសង់មជ្ឈមណ្ឌលអភិវឌ្ឍន៍ស្ត្រីចំនួន ៧ និងជួសជុលអគារដែលមាន ស្រាប់មួយចំនួន។ យើងមានមជ្ឈមណ្ឌល គោលចំនួន ១២ នៅទូទាំងប្រទេស។ មជ្ឈមណ្ឌលទាំងនោះ ដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការផ្តល់ការបណ្តុះបណ្តាលទីផ្សារ និងសេវាកម្ម អភិវឌ្ឍន៍មុខជំនួញដល់ស្ត្រីនៅជនបទ។
តើអ្វីជាចំណុចប្រឈមដែលក្រសួង លោកជំទាវកំពុងជូបប្រទះក្នុងដំណើរ ការដោះស្រាយបញ្ហាយេនឌ័រនេះ?
រដ្ឋសភាជាតិ និងរដ្ឋាភិបាល បានអនុម័ត ច្បាប់ និងបទដ្ឋានមួយចំនួនទាក់ទិននឹងស្ត្រី ប៉ុន្តែការអនុវត្តច្បាប់ទាំងនោះនៅមានបញ្ហា ប្រឈម។
ក្នុងឆាកនយោបាយ និងរដ្ឋបាលសាធារណៈ បើទោះបីជាយើងឃើញថាមានការកើនឡើង ចំពោះការចូលរួមរបស់ស្ត្រី ប៉ុន្តែចំនួននៃ ការចូលរួមនេះ នៅមានតិចតួចនៅឡើយ។ យើងនៅបន្តពិនិត្យមើលផងដែរ លើតំណាង ស្ត្រីនៅក្នុងប្រព័ន្ធតុលាការ ដោយនៅពេល នេះ មានចំនួនតិចតួចបំផុត។ ជាឧទាហរណ៍ មានស្ត្រី ៣ ភាគរយ ក្នុងតួនាទីជាព្រះរាជអាជ្ញា និង ២ ភាគរយ ជាព្រះរាជអាជ្ញារងហើយមានតែ ១៣ ភាគរយ ជាចៅក្រម។
ការបង្កើនភាពអង់អាចផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចដល់ ស្ត្រីនៅតែមានចំណុចដ៏គួឱ្យបារម្ភ។ ភាគច្រើន នៃថៅកែ ឬប្រធានសហគ្រាសនានា ដែល ស្ថិតក្នុងវិស័យក្រៅផ្លូវការ គឺជាស្ត្រី។ ដូចនេះ ហើយយើងកំពុងតែព្យាយាមធ្វើយ៉ាងណាធានាថា គោលការរបស់រដ្ឋាភិបាលបានយក ចិត្តទុកដាក់ដល់វិស័យសេដ្ឋកិច្ចក្រៅផ្លូវការ ដែលតំណាងឱ្យ ៦០ ភាគរយនៃកំណើនក្នុង ស្រុករបស់យើង។ បើទោះបីជាស្ត្រីមានតួនាទី សំខាន់ក្នុងវិស័យក្រៅផ្លូវការនេះក្តី (ដែលយើងមិនមានព័ត៌មានលម្អិត) ក៏ស្ត្រីនៅតែជា អ្នកងាយរងគ្រោះ ដោយសារខ្វះបទដ្ឋានច្បាប់ លើវិស័យនេះ។ យើងត្រូវការព័ត៌មានបន្ថែម ទៀតក្នុងការកំណត់ឧបសគ្គ និងគាំទ្រដល់ សិទ្ធិស្រ្តី និងតួនាទី ព្រមទាំងការបញ្ចូលសំលេង និងក្តីបារម្ភ របស់គាត់ទៅក្នុងគោលនយោបាយរបស់យើង។
ការទទួលបានការអប់រំ និងកម្រិតអក្ខរភាពនៅទាប ចំពោះស្ត្រីដែលមានអាយុ ចន្លោះពី ២៥ ទៅ ៤៤ ឆ្នាំ ត្រូវបានគេចាត់ទុក ថា ជាបញ្ហាដ៏ប្រឈមដែលត្រូវដោះស្រាយ។ នេះវានឹងមានផលប៉ះពាលដល់លទ្ធភាពរបស់ ស្ត្រីក្នុងការទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលជំនាញទីផ្សារ សម្រាប់ឱ្យពួកគាត់អាចមានការងារប្រសើរ ហើយព្រមទាំងជះឥទ្ធិពលដល់ បំណិនជីវិតរបស់ពួកគាត់ ជាពិសេសចំពោះ ការថែទាំសុខភាពរបស់ខ្លួន សុខភាពបន្តពូជ អាហារូបត្ថម្ត និងសុខភាពកូនៗរបស់ពួកគាត់ ព្រមទាំងចំពោះការផ្តល់តម្លៃខ្លួនគាត់ ដល់កូនជាពិសេសកូនស្រី។
ក្នុងវិស័យសុខភាពវិញ បើទោះបីជាមាន ភាពជឿនលឿនក្តី ក៏នៅមានបញ្ហាប្រឈម ជាច្រើនទៀត។ អត្រាស្លាប់របស់ម្ដាយជុំវិញ ការផ្ដល់កំណើតនៅមានកម្រិតខ្ពស់នៅឡើយ បើទោះបីជា មានការធ្លាក់ចុះពី ៤៧២ មក ត្រឹម ៤៦១ នាក់ក្នុងចំណោម ១សែននាក់។ គោលដៅអភិវឌ្ឍន៍សហសវត្សយើង បាន កំណត់ថា នឹងបន្ថយឱ្យនៅត្រឹម ១៥០ នាក់ នៅឆ្នាំ ២០១៥។ ក្រសួងសុខាភិបាល ថ្មីៗ នេះបានបញ្ចប់ ផែនទីបង្ហាញផ្លូវនៃគំនិត ផ្តួចផ្តើមសម្រាប់ពន្លឿនវិស័យសុខាភិបាល របស់ខ្លួន ក្នុងការកាត់បន្ថយមរណភាពម្ដាយ និងទារក។ ក្រសួងកិច្ចការនារី នឹងចូលរួមក្នុង ការអនុវត្តគោលនយោបាយនេះ។
ទំនាក់ទំនងតាមអ៊ិនធ័រណែត និងភាពសំបូរបែប គឺជាអាវុធមុខពីរ។ យើងប្រឈម នឹងការគ្រប់គ្រងគុណភាពព័ត៌មាន។ នៅតាមហាងអ៊ិនធ័រណែតមួយចំនួន ពេលអ្នកប្រើប្រាស់ ពិសេសក្មេងៗ គ្រាន់តែបើកទំព័រវេបសាយភ្លាម នោះគេហទំព័រអាសអាភាស លោតចេញភ្លាមជាស្វ័យប្រវត្តិ។ របាយការណ៍ របស់ប៉ូលីសបានបង្ហាញថា វាមានទំនាក់ទំនង គ្នារវាងការមើលរូបភាពអាសអាភាស និងការ រំលោភផ្លូវភេទ។ ដូចនេះវាតម្រូវឱ្យយើងត្រូវ ដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះប្រកបដោយប្រសិទ្ធិភាព និងអប់រំប្រជាជនរបស់យើង។
ប្រសិនបើមានដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ណាគេ ចង់ជួយ តើគេនឹងជួយក្រសួងលោក-ជំទាវលើផ្នែកអ្វីខ្លះ?
ប្រើប្រាស់ជំនួយ ទាំងជំនួយជាហិរញ្ញវត្ថុ និងបច្ចេកទេស ដោយផ្តោតទៅលើការលើក កម្ពស់ស្ត្រី និងការកាត់បន្ថយភាពងាយរងគ្រោះ និងភាពក្រីក្ររបស់ស្ត្រី។
ការបង្កើនភាពអង់អាចដល់ស្ត្រីលើសេដ្ឋកិច្ច គឺជាជម្រើសមួយដ៏សំខាន់ក្នុងការលើក កម្ពស់ស្ត្រីៈ ការបង្កើនភាពអង់អាចដល់ស្ត្រី លើការទាមទារផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច តាមរយៈការ បង្កើនតម្លៃប្រាក់ឈ្នួល ឬប្រាក់បៀវត្ស។ នៅពេលដែលពួកគាត់មានកម្រៃ ពួកគាត់នឹងមានជម្រើស ហើយអាចចូលរួមសម្រេចចិត្ត ដោយឯករាជ្យ។ ស្ត្រីផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ សម្រាប់គ្រួសារច្រើនជាងពីបុរស។ ពេលដែលស្ត្រីរកចំណូលបានដោយខ្លួនឯង នោះអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ និងក្នុងសហគមន៏ថយចុះ។
សុខភាពស្ត្រីនៅតែជាក្តីបារម្ភ។ នៅមានបញ្ហាច្រើនទៀតអំពីយេនឌ័រ ដែលទាក់ទិន ទៅនឹងសុខភាពរបស់ស្ត្រី ដែលវាមានផលប៉ះពាលដល់តួនាទីសុខភាពបន្តពូជ និងតួនាទី ផលិតកម្ម។
ការវិនិយោគលើការអប់រំដល់ស្ត្រី និង កុមារី គឺនៅតែជាគន្លឹះយុទ្ធសាស្ត្រមួយ ដើម្បី ធានាឱ្យមានភាពអំណោយផលដល់ស្ត្រី។
នៅពេលមានការអប់រំខ្ពស់ និងចំណេះដឹងប្រសើរ ការបង្កើនភាពអង់អាចដល់ស្ត្រី លើសេដ្ឋកិច្ច និងសុខភាពរបស់ស្ត្រី នឹងចូលរួម ចំណែកកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ និងជាចលករ បញ្ជ្រោបការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រនៅក្នុង គ្រួសារ និងលើកកម្ពស់ការវិវត្តិរបស់ជាតិ មានជាអាទិ៍ សេដ្ឋកិច្ច សង្គម និងវប្បធម៌។
No comments:
Post a Comment